خبرایران : سازنده ساز دوتارگفت: صدا وسیما مدام موسیقی پاپ در این سال ها برای مردم پخش کرده که حداقل نیمی از این موسیقی پاپ به درد نخور بوده و چیزی به سواد موسیقی خانواده های ایرانی اضافه نکرده و به موسیقی ایرانی هم در اکثر برنامه های خود بی تفاوت بوده است.
محسن شهباز سازنده ساز دوتار درگفتگو با خبرنگارخبرایران اظهارداشت: علاقه مندی من به موسیقی از سال ها قبل درخراسان شکل گرفت و همیشه دوست داشتم که بتوانم در موسیقی فعالیت داشته باشم. به همین دلیل رفته رفته از طریق برادر بزرگتم که در کار ساخت دوتار خراسان بود با موسیقی و ساخت ساز دوتار آشنا شدم.
وی تصریح کرد : دوتار پیشینه‌ای چند هزار ساله دارد و انواع دوتار درایران به «دوتار خراسان» با دو گونه شمال و شرق، «دوتار ترکمن» و «دوتار مازندران» تقسیم می‌شود شکل ساز و نحوه در دست گرفتن و سبک نواختن در شمال و شرق خراسان با هم تفاوت دارد. محوریت دوتار شرق خراسان در شهر تربت جام و تا حدودی تایباد بوده و مرکزیت دوتار شمال خراسان شهر قوچان می باشد.
شهباز تاکید کرد : من ازسال 1380 به دنبال یادگیری اصلی دوتار رفتم. مدتها ساز زدم و تلاش کردم تا بتوانم موسیقی را بشناسم. به همین دلیل ابتدا نوازندگی دوتار را به خوبی یادگرفتم وبعد به دنبال ساخت آن رفتم. چون اعتقاد دارم کسی که سازمی سازد باید خودش هم بتواند نوازندگی کرده و موسیقی را به خوبی بشناسد.
وی ابرازداشت : دوتار شمال خراسان دارای کاسه‌ای گلابی‌شکل و دسته‌ای نسبتاً دراز و دو رشته سیم تاراست. طول دستهٔ آن حدود ۶۰ سانتی‌متر و کل ساز حدود ۱ متر است. قسمت گلابی‌شکل این ساز از چوب درخت شاه‌توت و دستهٔ آن از چوب زردآلو یا درخت گردو ساخته می‌شود. در شرق خراسان دوتار ۸ پرده و یک نیم پرده دارد، کاسه ساز و صفحه ساز از چوب توت و گاهی از چوب گردو ساخته می‌شود و دسته آن از درخت زردآلو و گاهی از عناب و گردو تهی می‌شود.
شهباز درخصوص حمایت از سازگران و هنرمندان موسیقی هم افزود : متاسفانه حمایتی از هنرمندان موسیقی و همچنین سازگران نمی شود و همه حمایت ها در حد حرف باقی می مانند. میراث فرهنگی و ارشاد هم حمایت به خصوصی از ما نکرده اند و با توجه به اینکه ساختن ساز به عنوان شغل دوم من به حساب می آید از طریق شغلی اصلی خودم که بیمه تامین اجتماعی هستم. به همین دلیل هیچ وقت به دنبال بیمه ارشاد یا هنرمندان نرفته ام.
وی ادامه داد : فروش دوتار خراسان در بازار موسیقی نسبتا خوب است. منتها نیاز به حمایت های بیشتری دارد. متاسفانه با توجه به اینکه روی موسیقی ایرانی و همچنین سازهای اصیل ایرانی این روزها کمتر تبلیغ شده، اکثر نسل جدید به دنبال سازهایی مثل گیتارو ویولن هستند. به عنوان مثال دو پسر خودم با وجود این که سال ها خودم در دوتار نوازی و ساخت آن مهارت دارم، به گیتار علاقه مند هستند. هرچند خودم به شخصه دوست داشتم که پسران من هم به تبعیت از بنده عاشق دوتار نوازی باشند و ساز مورد علاقه من را دنبال کنند. اما به دلیل همان نکته ای که گفتم نبود تبلیغات خوب در صدا وسیما، مدارس و همچنین رسانه های مختلف داخلی ، فرزندان من هم به دنبال سازهای غیر ایرانی رفته اند.
شهباز درپایان سخنان خود گفت : خانواده ام دوست داشتم به سمت موسیقی ایرانی می رفتند. که متاسفانه این اتفاق نیافتاده است. صدا وسیما مدام موسیقی پاپ در این سال ها برای مردم پخش کرده که حداقل نیمی از این موسیقی پاپ به درد نخور بوده و چیزی به سواد موسیقی خانواده های ایرانی اضافه نکرده و به موسیقی ایرانی هم در اکثر برنامه های خود بی تفاوت بوده است. مدارس اصلا توجه ای به موسیقی نداشتند و اصلا به سمت آموزش موسیقی ایرانی به دانش آموزان نرفتند. درچنین شرایطی نمی توان انتظارداشت که خانواده ها فرزندان خودشان را بدون اینکه شناخت کافی ازموسیقی اصیل ایرانی داشته باشند، تربیت کنند.