خبرایران: روضه شریف؛ گنبدی فیروزه ای است که شهر مزار را به دور خود به طواف می آورد.
خاطرات_افغانستان
حضرت علی (ع ) محور وحدت نه تفرقه
روضه_شریف؛ گنبدی فیروزه ای است که شهر مزار را به دور خود به طواف می آورد.
انصاری، مردی که پدرانش سلسله وار، تولیت این آستان را بر دوش کشیدند و می کشند. او چون شروع کند به شعر خواندن در رسای صاحب روضه شریف، دیگر با شور شاعرانه اش، تو را چنان جذب کند که یارای ترک محفلش نخواهی داشت.
اینجا روضه است آنهم شریف؛ چنان که از درب ورود، مردم شیعه و سنی پای برهنه می آیند. به گفته متولی این مزار، سرّ این دلبری و دلدادگی مردم و این نقطه فیروزه ای شهر در این است که دنیایی از گره ها را در این مزار، گشوده یافته اند و حاجت ها را روا. انصاری می گوید حتی طالبان هم نتوانست دست درازی کند این روضه را.
روضه، شریف است چون منتسب است به مولا علی ع؛ تابلو ورودی اش چشمانم را متوجه خود می سازد: مزار علی ابن ابی طالب خلیفه چهارم.
به باور مردمانش، ابومسلم خواست پیکر مطهر علی ع را به این منطقه بیاورد. و به گمانشان، اینجا مزار علی است.
گاه باید باورها را در دلها جست نه در اسناد تاریخی. چه زیبا گفت انصاری: چه اینجا مزار واقعی باشد و چه نباشد، حُسن انتسابش به علی ما را کفایت می کند.
باز تالماتم مرا به تامل واداشت. علی کیست؟ که مولای همه است! کیست که از شیعه و سنی تا جرداق مسیحی به او دل دادند. باوردارم علی، برای همه است نه فقط مال من!
مولا مرا ببخشا که تو را فقط مال خود کردیم و وسعت بی انتهای تو را فقط برای مذهبی و قومی محصور و محدود.
باور کنیم علی محور وحدت است نه تفرقه. او پیشوای_اسلام، که انسان است. خواه یکی او را امام_اول بداند و دیگری خلیفه_چهارم... خواه یکی او را به #علیه_السلام بخواند و دیگری به رضی_الله_عنه... او فراتر از واژه های و القاب و عناوین ماست. این عناوین فقط برای آن است تا میزان فهم و هضم مان از اقیانوس علی را اندازه کنیم.
و ... من از روضه شریف بیرون می آیم. ولی اما دلم پیش علی ماند و مزار شریف علی؛ و منتظر دعوتی دیگر که مرا بخواند: بیا بریم به مزار... یحیی_جهانگیری