خبرایران: نشست تخصصی بررسی و نقد شهرداری تهران در خصوص مسکن قابل استطاعت در ایوان شمس برگزارشد، در این نشست به بررسی دلایل نیاز به اجرای این طرح پرداخته شد و نظرات موافق و مخالف مورد بررسی قرار گرفت.
به گزارش خبرایران از اداره ارتباطات و امور بین الملل سازمان نوسازی شهر تهران، کاوه حاجی علی‌اکبری در نشست تخصصى بررسى و نقد برنامه شهردارى تهران در خصوص مسكن قابل استطاعت، بیان کرد: توسعه شهرنشینی نیاز به مسکن شهری را چند برابر کرده است اما در این میان، برخی با پدیده مسکن نایابی مواجه می‌شوند. حتی برخی از کشورهایی که در حال توسعه هستند با این موضوع بیش‌تر مواجه هستند.
وی با اشاره به دلایل حضور بخش خصوصی در این زمینه بیان کرد: ما حداقل در یک سال گذشته به لحاظ اجاره با افزایش ۳۵ درصدی و در حوزه فروش با افزایش ۱۱۰ درصدی مواجه بوده‌ایم و براساس آمار بانک مرکزی حدود 43 درصد از خانوارهای شهر تهران در شرایط اجاره نشینی هستند. طبق همین آمار ۲۰ درصد از جمعیت شهر تهران در مناطق حاشیه نشین زندگی می‌کنند و ۴۰ درصد خانوارهای تهرانی زیر خط فقر مسکن قرار دارند. این آمار نشان می‌دهد، مسئله ای که باید در شهر تهران حل شود به بیرون از شهر هدایت شده است.
مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران گفت: آمار واحد های خالی در تهران این را می گوید که تاکنون سیستم بازار و بخش خصوصی در شهر تهران نیز نتوانسته به نیاز گروه‌های کم درآمد و بعضا برخی گروه‌های متوسط پاسخ دهد.
وجود ۲۷۰ هزار پلاک کم دوام و ناپایدار در پایتخت
مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران در ادامه سخنان خود در این نشست تخصصی، عنوان کرد: اینکه در کدام بخش ها می‌توان مسکن قابل استطاعت داشت، باید بگویم که ۲۷۰ هزار پلاک کم دوام و ناپایدار در شهر تهران وجود دارد که می‌توان آنها را در دستور کار قرار داد و بررسی ها به ما نشان می‌دهد که مجموعه اراضی وجود دارد که فاقد سکونت بوده که بخشی از آنها را می‌توان به مسکن اختصاص داد.
حاجی علی اکبری بیان کرد : مسکن قابل استطاعت به واحد های مسکونی با مساحت ۲۵ تا ۴۵ مترمربع اطلاق می شود که برای تأمین مسکن گروه های هدف تولید و در قالب تملیک، اجاره یا اجاره به شرط تملیک عرضه می شوند. در تحلیلی که ما در سازمان نوسازی شهر تهران انجام داده ایم 5 تا 6 هزار واحد مسکونی قابل استطاعت مورد نیاز است.
وی با اشاره به انواع مسکن قابل استطاعت گفت: مسکن قابل استطاعت شامل مسکن تملیکی (گونه ای از مسکن قابل استطاعت است که صرفاً برای فروش به واجدین شرایط موضوع این طرح و توسط بخش خصوصی احداث می شود) و دیگری مسکن استیجاری (گونه ای از مسکن قابل استطاعت است که صرفاً برای اجاره به مدت مشخص در اختیار گروه‌های هدف موضوع این طرح در قالب قراردادهای اجاره یا شرایط معین قرارمی گیرد) و مسکن اجاره به شرط تملیک است.
وی بیان کرد: زوج های جوان با ۵ سال سابقه سکونت (یا سکونت جایگزین نظیر خوابگاه و انواع دیگر) حداقل یکی از زوجین در تهران نیز در صورت دارا بودن شرایطی از جمله در دهک درآمدی۱ تا ۵ قرار داشته و دست کم پنج سال سابقه سکونت در تهران داشته و همچنین فاقد زمین و واحد مسکونی بوده در گروه های هدف قرار می گیرند.