خبرایران: نشست فوق‌العاده معاونت اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه به ریاست دکتر سید محمدهادی ایازی، معاون اجتماعی وزیر بهداشت روز جمعه، ۲۶ آبان ۱۳۹۶ با موضوع بررسی نحوه کمک‌رسانی به آسیب‌دیدگان زلزله غرب کشور تشکیل شد.
به گزارش خبرایران،نشست فوق‌العاده معاونت اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه به ریاست دکتر سید محمدهادی ایازی، معاون اجتماعی وزیر بهداشت ساعت ۷ صبح روز جمعه، ۲۶ آبان ۱۳۹۶ با موضوع بررسی نحوه کمک‌رسانی به آسیب‌دیدگان زلزله غرب کشور تشکیل شد.
در آغاز دکتر الماسی، معاون اجتماعی دانشگاه، به ارایه گزارشی کوتاه از اقدامات این معاونت در کمک‌رسانی به آسیب‌دیدگان پرداخت.
در ادامه دکتر ایازی ضمن ابراز تأسف از وقوع زلزله و هم‌دردی با بازماندگان گفت: با توجه به موقعیت خاص جغرافیایی کشور و این امر که تقریبا در هر دهه شاهد یک زلزله شدید در گوشه‌ای از ایران هستیم، بایستی همواره آماده و با برنامه عملیاتی اندیشیده‌شده، منتظر این گونه رویدادها باشیم.
وی افزود: بایستی توجه کنیم که زمان طلایی کمک به مصدومان، نجات و کاهش صدمات به آن‌ها، در حقیقت همان ساعات اولیه وقوع این حادثه و منطبق با فشارها، درهم‌ریختگی‌ها، سردرگمی‌ها و بی‌اطلاعی‌ها و کم‌اطلاعی مسوولان از آن چه واقع شده، است.
دکتر ایازی در ادامه مهم‌ترین کارکرد معاونت اجتماعی دانشگاه‌های سراسر کشور را تلاش برای سازمان‌دهی سریع کمک‌های مردمی در ساعات و روزهای اولیه و طراحی پلان یا دستورالعملی اجرایی برای شناسایی و اطلاع‌یابی سریع از آن چه اتفاق افتاده و تشخیص نیازهای فوری به ترتیب اولویت آن‌ها از یک سو و از سوی دیگر، گردآوری و سازمان‌دهی کمک‌های مردمی و هدایت آن‌ها به طرف برآورده‌سازی نیازهای نظام سلامت چون درمان، دارو، تجهیزات، باز سازی، تعمیر یا ساخت و به کارگیری مجدد زیرساخت‌های تخریب‌شده دانست.
معاون اجتماعی وزیر بهداشت در ادامه ضمن توصیه به اعتماد هر چه بیش‌تر به سمن‌های سلامت گفت: با توجه به توانایی موجود و انگیزه‌های خدمت به هم‌نوع در آن‌ها، در فعالیت‌ها باید توجه بیش‌تری به نقش آن‌ها نماییم و از توانایی‌های آن‌ها در تمامی صور ممکن از شناسایی نیازها، جمع آوری کمک‌های مردمی، اطلاع‌رسانی، ایجاد انگیزه همیاری در آحاد جامعه و بسیج عمومی در شرایط بحرانی بهره ببریم.
وی سپس به تشریح اقدامات معاونت اجتماعی وزارت پس از زلزله پرداخت و گفت: پس از وقوع زلزله، از سمن‌های فعال دعوت کردیم و از آنان خواستیم تا با حضور در مناطق زلزله‌زده، به ارایه خدمات تخصصی خود به آسیب‌دیدگان بپردازند و با استفاده از توانایی خود در بسیج امکانات اجتماعی، به گردآوری انواع کمک‌ها و حمایت‌های اجتماعی اقدام کنند. هم‌چنین در تماس‌ها و هماهنگی‌های به عمل آمده با معاونت‌های اجتماعی دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور، از آنان خواستیم تا به هدایت انواع کمک‌های خیران و مجامع خیریه و سمن‌های سلامت در استان‌های خود، به سوی مناطق زلزله‌زده مبادرت نمایند.
دکتر ایازی افزود: موفق شدیم تا با کمک سمن‌هاو مجامع خیریه، در گام نخست تعداد ۳۰ کانکس برای استقرار موقت خانه‌های بهداشت تخریب شده فراهم آوریم. هم‌چنین تعهداتی در زمینه افزایش تعداد آن‌ها در صورت اعلام نیاز دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، از سوی تهیه‌کنندگان تقبل شده است.
معاون اجتماعی وزیر افزود: با استفاده از امکانات خیران، سمن‌ها و برخی از بنگاه‌های اقتصادی کشور، چون بانک‌ها، بنا شده تا عملیات ساخت مجدد یا تعمیر بخشی از ابنیه و زیرساخت‌های تخریب‌شده نظام سلامت در استان، مانند بیمارستان‌ها و خانه‌های بهداشت آسیب‌دیده، به زودی آغاز گردد.
دکتر ایازی هم‌چنین بر تلاش در برآورده‌سازی دو نیاز اساسی و فوری آسیب‌دیدگان تأکید کرد و گفت: در حال حاضر با دو نیاز اساسی روبروییم؛ اول چنان‌چه می‌دانید آواربرداری از خانه‌ها، با تمام سختی و مرارت‌های خویش، بسیار آسان‌تر از آواربرداری از اذهان و روان‌های آسیب‌دیده بازماندگان است و برای کاهش و بهبود تألمات و آسیب‌های فردی و اجتماعی ناشی از آن محتاج سال‌ها تلاش و توجه هستیم. برای کاهش این آلام بایستی تیم‌هایی متشکل از روان‌پزشکان و روان‌شناسان را سازمان دهیم.
دکتر ایازی افزود: یکی دیگر از نیازهای اساسی فوری در شرایط موجود، طراحی و عملیاتی کردن نقاهتگاهی برای نگهداری آن دسته از بیماران ترخیصی بیمارستان‌ها است که علی‌رغم بهبود نسبی، هنوز نیازمند مراقبت هستند و یا به دلایلی چون از میان رفتن سکونتگاه و منزل خود، از دست دادن خویشاوندان و از این قبیل، آمادگی کامل جسمی و روحی برای مواجهه با شرایط عادی را ندارند که بایستی شرایط مناسب برای طی دوران نقاهت فراهم آوریم.
معاون اجتماعی وزیر بهداشت در پایان سخنان خود ضمن تقدیر از زحمات مدیران و کارشناسان معاونت اجتماعی دانشگاه، بر چند نکته مهم دیگر نیز تأکید نمود و از آنان خواست تا با توجه به واقع شدن در شرایط عملی، به تدوین و مستندسازی تجربیات خود و تدوین دستورالعمل‌های مربوطه، برای ارایه به سایر معاونت‌های اجتماعی، به منظور تدوین و به کارگیری دستورالعمل‌های سراسری بپردازند.