عضو انجمن مفاخر معماری ایران و صاحبنظر در حوزه فناوری ساخت با اشاره به رواج غیر کارشناسی و بیش از حد استفاده از پکیج های ساختمانی در سیستم گرمایشی آپارتمان های مسکونی طی سال های اخیر گفت: سازندگان اگر بدنبال کسب منافع اقتصادی بیشتر هستند باید از راهکارهای اقتصادی کارشناسی شده و کیفی سازی استفاده کنند.
به گزارش خبر ایران ، حسین پرهمت خاطرنشان کرد: واقعیت این است که به رغم ورود تکنولوژی هایی مانند پکیج به عرصه ساخت و سازهای کشور، هنوز فضای مناسب برای نصب این سیستم در ساختمان ها و آپارتمان های مسکونی طراحی نشده است و شهرداریها نیز همچنان در تعریف راهکارهای اساسی برای تاسیسات ساختمانی در سردرگمی به سر می برند.وی با تاکید بر اینکه در زمینه نظارت و کنترل بر نصب تاسیسات گرمایشی مناسب باید راهکاری اساسی از سوی مسئولان اندیشیده شود، گفت: سازندگان مسکن نباید به خاطر مختصر فضایی که با حذف موتورخانه های مرکزی و جایگزینی سیستم پکیج ، می توانند به عنوان پارکینگ اختصاص داده و جداگانه آن را بفروشند، کیفیت را کاهش دهند و سلامت مردم را به مخاطره اندازند.پرهمت ادامه داد: راهکار کسب منافع اقتصادی باید از طریق افزایش کیفیت در ساخت و سازها از سوی سازنده دنبال شود و در این زمینه درجه بندی ساختمان ها باید از سوی مسئولان مورد توجه و اجرا قرار بگیرد.وی با بیان اینکه بساز و بفروش ها امروزه برای بهره وری مالی بیشتر به جای تامین سیستم موتورخانه مرکزی اقدام به نصب پکیج می کنند گفت: علاوه بر مباحث مربوط با ایمنی و سلامتی و همچنین مدیریت بهینه مصرف انرژی از نظر طول عمر و کیفیت عملکرد، سیستم گرمایشی موتورخانه های مرکزی را نسبت به پکیج های ساختمانی ارجح می دانم.پرهمت با بیان اینکه اساسا سیستم گرمایشی پکیج باید به عنوان سیستم گرمایشی رزرو و نه سیستم گرمایشی اصلی در ساختمان ها نصب شود، اظهار کرد: پکیج های ساختمانی باید در ساختمان ها حالت رزرو داشته باشند تا در صورت خرابی موتورخانه و تا زمان تعمیر آن، به صورت موقت در کوتاه مدت مورد استفاده قرار گیرد.وی ادامه داد: اما اینکه گرمایش کل ساختمان در تمام زمان ها با استفاده از پکیج صورت بگیرد حداقل برای ساختمان های با متراژ کمتر از 120 مترمربع توصیه نمی شود و مسئولان نباید به این ساختمان ها اجازه نصب پکیج بدهند.عضو انجمن مفاخر معماری ایران افزود: از سوی دیگر مسئله مهمتری که در ارتباط با این پکیج ها مطرح است آنکه پکیج ها برای احتراق به اکسیژن نیاز دارند که تمام این اکسیژن را از محیط داخل آپارتمان می گیرند و چون برای تامین حرارت گرما یا ابگرم دایما در حال کارکردن هستند، حجم اکسیژنی که سهم تنفس ساکنان اپارتمان است اما صرف احتراق پکیج می شود،خیلی زیاد است.وی خاطرنشان کرد: نکته مهمتر این است که عمده پکیج های ساختمانی در آشپزخانه ها نصب می شوند و این در حالی است که در اشپرخانه به علت مصرف گار برای پخت و پز، محدودیت اکسیژن به مراتب بیشتر است و بنابراین مخاطرات ان افزایش می یابد.