خبرایران: حسین پاینده مدرس داستاننویسی گفت: خواهشمندم رمان «سووشون» را با تعریف پروژه‌ای به فیلم سینمایی تبدیل کنید و تقاضای دیگرم اختصاص بورس تحصیلی سیمین دانشور است.
به گزارش خبرنگار خبرایران، مراسم بزرگداشت زنده‌یاد سیمین دانشور عصر امروز با حضور «سید عباس صالحی» معاون فرهنگی وزیر ارشاد، «حسینعلی قبادی» معاون پژوهشی پژوهشگاه علوم انسانی«افسانه بایگان»بازیگر سینما و تلویزیون ، «فریبا کوثری» بازیگر سینما و تلویزیون، «لیلی ریاحی» فرزندخوانده سیمین دانشور ، «علی خلاقی» همسر ریاحی همسر لیلی ریاحی ، «حسین پاینده» مدرس داستاننویسی، «جوادمحقق» شاعر، «غلامرضا امامی» نویسنده ،«سیمین پناهی‌فر» نویسنده ادبیات ،علاقه مندان و طرفداران این شاعرو اصحاب رسانه در تالار شهناز خانه هنرمندان برگزار شد.
دراین مراسم «حسین پاینده» مدرس داستاننویسی اظهارداشت: حقیقتاً توانایی دانشور چه بود که او را متمایز کرد چه کیفیتی در داستاننویسی او بود که از او داستاننویسی ممتاز ساخت کار مهمی که در داستان‌ها کرد این بود که خواننده را از نظاره‌گر منفعل به شرکت‌کننده فعال در دنیای داستانی خود تبدیل کرد.
وی ادامه داد: دوست دارم در این نشست که مسئولان وزارت ارشاد و بنیاد ادبیات داستانی حضور دارند پیشنهادات و تذکراتی ارائه کنم و باید بدانیم و آزمایشگاه اخلاق نام برازنده‌ای برای آثار دانشور است و دانشور از مرز جنسیت فراتر رفت خودش زن بود اما توانست دنیای مردان را بکاود قطعاً دانشور این توانایی را داشت و از آنینوس خود بهره گرفت تا از این مرز فراتر رود. چرا که دانشور رصدکننده یا دیدبان فرهنگی بود اگر مجموعه آثار او را بخوانید تحولات جامعه را درمی‌یابید بسیار تیزبین بود به همین مخاطبانی در دههای مختلف برای آثار خود پیدا کرد.
پاینده تصریح کرد: کتاب «سووشون» تا سال 63، 400 هزار نسخه چاپ رسمی داشت و پس از «بوف کور» پرخواننده‌ترین کتاب رمان «سو و شون» بوده است. این میسر نشد مگر با تیزبینی فرهنگی سیمین دانشور او هم جامعه شناسی قوی داشت و هم یک روانشناس و روانکاو قوی بود. دانشور این توانایی را داشت که رمان چند صدایی بنویسد او هرگز با گذشته خود بیگانه نشد و یک از ضعف‌های داستاننویسی امروز این است که شخصیت‌ها بلندگوی ایدئولوژی نویسنده هستند در واقع عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی او به شمار می‌رود اما دانشور چنین بود و با برخی شخصیت‌های ایده‌های مخالفی داشت.
وی با اشاره به اینکه دانشور با نقاشی ایرانی خصوصاً مینیاتور و طرح قالی‌های ایرانی بسیار آشنا بود، عنوان داشت: دانشور از این دو تکنیک اصیل ایرانی در رمان که غیر ایرانی است استفاده می‌کرد که در آثار این مهم دیده می‌شود و صالحی معاون فرهنگی وزیر فرهنگ ارشاد در مراسم حضور دارند ومن چند پیشنهاد و درخواست دارم و از وزارت ارشاد استدعا دارم جلوی انتشار کتاب «آتش خاموش» را بگیرد این سخن بر طبق وصیت سیمین است زیرا او معتقد بود این اثرش ناپخته است و نباید تجدید چاپ شود اما مشکلی که وجود دارد این است که وقتی نویسنده‌ای از دنیا می‌رود معلوم نیست چه بلایی بر سر آثارش می‌آید و برخی ناشران بدون اجازه وراث کتاب‌ها را منتشر می‌کنند.
این مدرس داستاننویسی ابرازداشت: باید دید وارث قانونی کیست حالا وقتی سیمین و جلال فرزندی ندارند وارث چه کسی است و حال چه کسی بهتر از ارشاد که به آثار او رسیدگی کند اما درخواست دیگرم این است که بنیاد ادبیات داستانی و وزارت ارشاد فیلم سینمایی تولید کند امروز در دنیای تصویری زندگی می‌کنیم فیلم سینمایی از مرزها فراتر می‌رود و کشورها ادبیات خود را از طریق فیلم معرفی می‌کنند خواهشمندم رمان «سووشون» را با تعریف پروژه‌ای به فیلم سینمایی تبدیل کنید و تقاضای دیگرم اختصاص بورس تحصیلی سیمین دانشور است.
وی یادآورشد: این بورس را به داستان‌نویسان مستعد اعم از زن و مرد اهدا کنید اما نه از طریق دانشگاه دوره یک ساله چهار ترمه و سه ماهه تعریف کنید آزمون ورودی بگذارید از افرادی که در زمینه آثار دانشور کاری اصلی انجام داده‌اند نه مقاله‌های کپی‌کاری شده از آنها دعوت کنید در این کلاس‌ها تدریس کنند همان افرادی که می‌توانند راه سیمین را در فرهنگ و ادبیات ادامه دهند باید حمایت مادی شوند.
پاینده با اشاره به اینکه یک سال و نیم پیش از اتفاقات سوریه برای همایش رمان به سوریه رفته بودم و از تمام کشورها آنجا بودند اما انصافاً کارهای دانشور چند سر و گردن از رمان‌های تولید شده دنیای عرب برتر بود، گفت: دریغ که ما آثار این نویسنده را معرفی نکرده‌ایم و از ابزار سینما بهره‌ای نداریم.