خبرایران: يكي از شركت كنندگان نخستين سمپوزيوم مجسمه سازي سرديس مفاخر شعر ايران با تاكيد بر استفاده از مجسمه سازي در ميادين گفت: مجسمه سازي اين قدرت را دارد تا يك نشانه براي معرفي شهرهاي بزرگ باشد؛ لذا پرداختن به آن يك ضرورت است.
محسن ناصريان در گفتگو با خبرنگار سازمان زيباسازي شهرداري تهران در خصوص تحولاتي كه در سالهاي اخير نسبت به مجسمه سازي در شهرها صورت گرفته اظهار كرد: در سال هاي اخير نگاه بسياري از مردم و مسئولان به مجسمه سازي تغيير كرده است اما هنوز ايران در مقايسه با ساير كشورها به جايگاه واقعي مجسمه سازي نرسيده است.
وي كه ١٨ سال است فعاليت مجسمه سازي را به صورت جدي ادامه ميدهد، گفت: در غالب كشورهاي دنيا مجسمهها از نظر پيكربندي و حتي جنس ساخت، نوع ديگري هستند؛ به عنوان مثال هنوز در ايران ساخت مجسمه با جنس برنز رايج نشده در حالي كه غالب مجسمه هاي دنيا در ميادين اصلي از جنس برنز هستند.
ناصريان با بيان اينكه مجسمه ها قابليت و قدرت معرفي شهرها را به تمام دنيا دارند، گفت: به عنوان مثال بسياري از مردم برج ايفل را تداعي كننده پاريي و برج آزادي را تداعي كننده تهران مي دانند و اين مثال به تنهايي مي تواند قدرت و تاثير مجسمه را مستند كند.
وي در ادامه اظهارات خود به تفاوت كار بر روي سرديس مفاخر جديد و قديم هم اشاره كرد و افزود: مشكلي كه كار را براي مجسمه ساز در ساخت سرديس مفاخر معاصر ايجاد مي كند اين است كه اغلب وراث يا بازمانده هايي از همان نسل شاعر يا مفاخر ديگر كشور به دليل معاشرت با آن هنرمند، يك تصور ظاهري دارند كه از مجسمه ساز هم انتظار دارند مطابق آن تصوير عمل كند.
ناصريان افزود: از اين رو مجسمه ساز ممكن است در حين ساخت، چندين بار اين كار را تغيير دهد و مجبور به تغيير جزييات به دفعات شود.
وي تاكيد كرد: البته اين مساله براي كارهايي مانند يادمان شهدا كمي راحتتر است اما زماني كه كار محدود به يك شخص محدود ميشود، كار را دشوارتر ميكند.
ناصريان در پاسخ به اين سوال كه آيا اثري خلق كرده است كه در شهر اجرا شده باشد يا خير، گفت: مجسمه شهيد نواب در فرهنگسراي نواب و مجسمه اي از چهره شهيد مدرس در تقاطع اتوبان مدرس و حقاني با ارتفاع ٥ متر از نمونه كارهاي شهري من است.
وي در پايان برگزاري سمپوزيوم مجسمه سازي را فضاي مناسبي براي آشنايي مردم با ساخت سرديسها و همچنين آشنايي و تبادل تجربيات بين مجسمهسازان قديم و جديد دانست و گفت: بطور كلي اين گونه گردهماييها به عنوان يك كار فرهنگي حتي در حد اندك هم تاثيرگذار است و مثبت ارزيابي ميشود.
گفتني است قرعه ساخت سرديس قيصر امينپور به نام اين شركتكننده افتاده است.