خبرایران: از آنجا که موسیقی از کهنترین دوران های تاریخ بشری و در طول سیر تکامل این هنر همواره وجود داشته و از ارکان مهم تجسم عواطف انسانی به شمار میرود؛ میتوان از آن به عنوان یکی از شاخصه های تمدن نام برد. از این رو ارتباط این هنر با پوشاک، که لازمه حیات اجتماعی بشر بوده است؛ انکار ناپذیر مینماید.
در تمامی طول تاریخ هنر موسیقی به واسطه ارتباط با دربار از هویتی فراتر از سایر هنرها برخوردار بوده و این جایگاه همواره بر پوشاک این طبقه اجتماعی موثر بوده است. چنانکه در شاهنامه بارها خنیاگران با جامههای الوان در دربار شاهان توصیف شده اند.
اما اگر قدری پیشتر آئیم و پوشاک را در بطن موسیقی معاصر بررسی کنیم، نشانههای متفاوتی از نمایش هنر موسیقی در پوشاک این حرفه خواهیم یافت. به طوری که هر گونه موسیقایی بسته به اندیشهای که از آن برآمده نمایش متفاوتی از شکل پوشاک را به همراه اصوات به مخاطب عرضه میکند. پوشاک، تنها یک عرف نیست، آئینه تمام نمای اندیشه یک هنرمند و بخشی از نمایش اثر هنری اوست.
این حقیقت را اگر بسته به بستر موسیقایی از هر دسته و گروه نظاره کنیم؛ به وضوح در خواهیم یافت. چنان که هنرمندانی که نواهای سنتی را مینوازند، از نشانههایی که قرنها پیش بر پارچههای ملون و گرانبهای دربار صفویه نقش بسته و امروز آنها را با نام ترمه میشناسیم در لباس خود مورد استفاده قرار میدهند و یا از رنگهایی چون طلا، فیروزه ، لاجورد و شنگرف که قراردادهای سنتی ایران را در خود دارد ، بهره میگیرند.
دقت در انتخاب رنگ و فرم لباس را در نمایش گونه موسیقی در پوشاک نوازندگان موسیقی نواحی ایران میتوان به وضوح نگریست. اما فراتر از مرزهای جغرافیایی ، این ارتباط همچنان حفظ میشود. چنانکه هنرمندانی که موسیقی شان را به سبک «راک»(جنبشی اغلب سیاسی و اجتماعی که در امریکا شکل گرفت با تأکید روی ضربهای قوی پشتیبانی میشود) مینوازند، اغلب ظاهری اغراق شده و پوشاک شان با رنگ های پر تضاد – هم چون اثر موسیقایی شان- جلوه مییابد. هم چنین گونه هایی چون موسیقی رپ (سلاح مبارزه جوانان سیاه با تبعیضهای نژادی که گونه ای کلام ریتمیک همراه با دست زدن است که در امریکای لاتین بیش از نقاط دیگر دنیا مورد استفاده قرار گرفت) پوشاکی ساده و اغلب همراه با شعارها و نوشته هایی که با رنگ متضاد روی آن درج شده قابل شناساییست.
به هر روی آنچه هویداست؛ تاثیر همسوی نگرش موسیقایی بر انتخاب پوشاک است. نکته ای که میتوان آن را به اهمیت دیده شدن در یک حرفه تعبیر کرد.