خبرایران: منطقه اسلامی ( خاورمیانه) خاستگاه اصلی و مرکز ثقل اسلام همواره مـوقعیت مرکز محوری و اصلی در راهبری فکری و حتی سیاسی جهان اسلام داشته است تا جایی که تفکرات ، گرایشات و جریانات اسلامی اصیل از این منطقه برخواسته و همواره در صدر مطالعات اسلام شناسی مـوسسات تحقیقاتی پژوهشی غرب بوده است.
از قرن نوزدهم و به طور مشخص تر از قرن بیستم هجری درمنطقه اسلامی شاهد نهضت های اسلامی هستیم کــه سبب تحول بنیادین در جوامع اسلامی ای گردید کــه،دچار انفعال و رکود اسلامی شده بودند، جریاناتی که از اصالت اسلامی برخوردار بوده و قیاس اجمالی آنان بــا تحرکات اسلامی امروز، دریچه ای خُـرد جهت بازشناسی سره از ناسره در اصالت آنها می باشد.
سیدجمال الدین حسینی و شاگردان او هرچند به صورت سازمانی وجریانی فعالیت نمی کردند اما در میان جریانات اسلامی معاصر نقش ایدئولوگ اعظم را داشتند تا جایی که غالب این نهضت ها و حتی نهضت انقلاب اسلامی ایران ریشه های فکری و اندیشه ای خود را به سیدجمال می رساندند بــه هر روی اولین جریان اسلامی سازمان یافته جماعت اخوان المسلمین مصر بود کــه در سال 1928 م. در مصر توسط امـام شهید حسن البنا و شش تن از یاران وی تاسیس شد و آرام آرام چنان جایگاهی در میان جوامع اسلامی یافت که از این جماعت تحت عنوان مادر نضهت های اسلامی خاصه در میان اهل سنت یاد می شود. این جریان را می توان از جریانات اصیل اسلامی بر شمرد چرا که رفتارها و کنشها سر زده از این جریان و اندیشه های متبلور شده از مرشد و موسس آن یعنی حسن البنا دال بر صحت اسلامی بودن است و از همه مهم تر مسئله ای که امروزه جریانهای اسلامی را بـدان می شناسند و از آن بر اسلام هجمه وارد می کنند یعنی خشونت و ترور به شدت دراندیشه های وی مردود بود و هرگز بدان متسمک نگردید. اساس حرکت اخوان المسلمین اصلاح طلبانه و به دور از اعمال خشونت بـود. دیگر جریان اسلامی که اساس حرکت و بنیان خود را بر اصلاح طلبی و پرهیز از روشهای تند و خشن گذاشته بود ، جماعت اسلامی پاکستان بود که به رهبری مولانا ابوالعلا مودودی تاسیس گردید و آنها هدفی جز تعالی اسلامی در جامعه نداشتند. دگر جریان که در ترکیه بـود و رهبری آن بــا مـرحوم نجم الدین اربکان بود ماهیت اصلاح طلبانه داشت و به دنبال رفتارهای اینچنی نبود.
هرچند این جریانها و جـریان اخوان دارای ایده آل هایی چون تشکیل حکومت اسلامی بـودند لکن این مباحث مورد بحث نیست و مهم قضیه بر روی نوع رفتار جریانات اسلامی است کـه غـالبا اصلاح طلبانه و دور از خشونت و روشهای جریانات امروزی بوده مسئله ای که بـه کرات امروزه از گروه های مدعی اسلام چــون طالبان ، القاعده ، داعش و.... مشاهده می شود. امــا دو نکته اساسی مهــم :
1 ) نهضت های اسلامی معاصر دارای اصالت اسلامی بودند و جدای از صحت و سلامت تفکرات اسلامی در رفتار و اتخاذ کنشهای خویش بـه شدت خشونت را نـفی کرده و از روشها ی اصلاح و دعوت و در واقع از روشهای اصیل اسلامی استفاده می کردند علی رغم جریانات امروزی که خشونت و تحدی را محـور حرکت خویش قرار داده و بـا ایــن نوع سو رفتارها پروژه اسلام هـراسی را تقویت می کنند
2) نهضت های اسلامی معاصر داری نظام فکری و اندیشه های ناب اسلامی بودند وغالبا در برنامه هاو- آرمانهای خود خواستار گرایش اسلامی در جامعه بودند و راه آن را در تشکیل حکومت اسلامی می – دانستند علی رغم جریانات امــروزی کـــه نـه پشتوانه ی فکری صحیح و نه آرمان درستی دارند.
به هر روی نهضت های اسلامی معاصر به ماهو اسلامی بودند و دارای اصالت اسلامی بودند حـال آنکه جریانات اسلامی امروزه جریاناتی موازی و معاند با اسلام هستند که خواسته های خاصی دارند وهرگز اسلام گرایی اصیل دغدغه و غایت آنها نبوده و نیست کــه رسانه های غربی با توجه بـه امپراطوری رسانه های خود آنها را به عنوان اسلام معرفی می کنند حال آنکه شاید بهتر باشد رسانه های اسلامی خاصه رسانه های نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران علاوه بر تحلیل و ارائه شناخت آنان بعنوان یک جریان ضاله ، به بازشناسی و تبلیغ هرچه بیشتر جریانات اسلامی و اندیشه و رفتارهای آنها بپردازند تا بـا توجه بــه مصادیق تاریخی نه چندان دور تفاوت ها پی برده شودند و حق و باطل روشن گردد.
Rezakhesaly73@yahoo.com
رضا خصالی لالوی