خبر ایران : روزنامه روسی وستی کافکازا نوشت: علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران، براساس نتایج حاصل از دور نخست مذاکرات مرحله ای ایران و «گروه 1+5» اعلام کرد که تهران قصد ندارد روابط دیپلماتیک خود با واشنگتن را از سر گیرد: طرفین فقط در جریان مذاکرات با «گروه 1+5» میانجی گران بین المللی، برنامه هسته ای ایران را بحث و بررسی می کنند.
در دور پیشین مذاکرات که در روز 24 ماه نوامبر به پایان رسید، طرفین موفق نشدند به طور اساسی، به قرارداد نهائی دست یابند. این بار، مذاکره کنندگان امیدوارند که در نهایت، چارچوب سیاسی حل و فصل آینده مشخص و تا 30 ماه ژوئیه سال 2015 میلادی نیز توافقنامه جامع امضا شود.
در این میان، الکساندر کوزنتسوف، معاون رئیس انستیتوی پیش بینی ها و حل و فصل سیاسی، خاطر نشان می کند که به درازا انجامیدن مذاکرات، باعث توسعه امکانات غرب برای اعمال فشار بر ایران می شود.کوزنتسوف با اشاره بر این که امریکا از سوی متحدان خود در خاور نزدیک – اسرائیل و عربستان سعودی – تحت فشار قرار دارد، اعلام کرد: «تا پایان سال، توافقنامه نهائی حاصل نخواهد شد».
کوزنتسوف گفت: «خبرهای رسیده حاکی از آن اند که در زمان برگزاری دور پیشین مذاکرات در وین در ماه نوامبر، سعود الفیصل، وزیر امور خارجه عربستان سعودی به آنجا سفر کرده بود. وی برای 4 ساعت در وین حضور داشت و از فرودگاه نیز خارج نشد و در آنجا، مستقیما با جان کری مذاکره کرد. هنوز، برای ما مشخص نشده که آنان در چه خصوص گفتگو کرده اند، اما از قرائن چنین برمی آید که از مساله هسته ای ایران سخن در میان بوده است و سعودی ها پافشاری می کردند که امریکا در لغو تحریم های اعمالی علیه ایران تعجیلی نشان ندهد. و ظاهرا، امریکایی ها این شش ماه را برای عربستان سعودی مهلت تعیین کرده اند تا این کشور، کشمکش ها و اختلاف نظرات خود با ایران را حل و فصل کند».
به گفته وی، ایران نهایت سازش را از خود نشان داده است و نشان دادن سازش بیش از این، به معنای محدود شدن حق این کشور خواهد بود: «اینک، وضعیتی پیش آمده که طی آن اقتصاد ایران به نوعی و به طور فزاینده ای، در گرو روند مذاکرات قرار می گیرد. غرب با درگیر کردن ایران در روند مذاکرات، نفوذ بیشتری پیدا می کند – از جمله، در تصمیم گیری های کابینه حسن روحانی در خصوص مسائل اقتصادی، آزاد سازی دارایی های ایران که بخش اعظم آن بلوکه شده است و صادرات نفتی این کشور».
در این میان، کاهش نرخ جهانی نفت نیز به اقتصاد ایران ضربه جدی وارد کرده است. کوزنتسوف در ادامه گفت: «ایران در دوره ای، مجبور شد به خاطر اعمال تحریم ها، صادرات نفتی خود را تا 30 درصد کاهش دهد و اما، نرخ ایده آل و سودمند برای ایران، که در سایه آن، دولت ایران قادر خواهد بود تعهدات اجتماعی خود را به نحو احسن اجرا کند – 135 دلار در ازای هر بشکه است. و در حال حاضر، ما هر بشکه نفت را 60 دلار به فروش می رسانیم. این امر تاثیر بسیار منفی داشته است و حتی باعث گرانی نرخ نان در تهران شده است.».وی پیش بینی می کند که مساله هسته ای ایران تا پایان ژوئیه سال آینده حل و فصل خواهد شد، اما مساله این است که چه نوع صلحی برقرار خواهد شد، و در آینده، در میان ایران و امریکا – هم در منطقه خاور نزدیک و هم در سطح دو جانبه و هم در قبال روسیه و منطقه کشورهای مشترک المنافع – چه نوع رابطه ای برقرار خواهد شد. «نزدیکی اقتصادی ایران و روسیه که در اوایل سال 2014 میلادی اعلام شد – معامله نفتی بزرگ – همچنان در جا می زند. مشخص نیست که این معامله چگونه اجرا خواهد شد و توسعه خواهد یافت. گاهی اوقات، این تصور پیش می آید که این معامله هرگز انجام نخواهد شد که بدون تردید، باید در خصوص آن هشدار داد.