خبرایران: تجهیز سالن های سینمایی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، آپارت ها را به خاطره ای به یاد ماندنی در سینما تبدیل خواهد کرد هرچند که در این راه مشکلاتی را پیش روی دست اندرکاران و سینماداران ایجاد می کند.
هنوز هم در برخی سینماها صدای چرخش قرقره آپارت ها به گوش می رسد. آپارت هایی که قدمتی به اندازه تاریخ سینمای ایران دارد و به اندازه فیلم های تولید شده در کشور، چرخشان چرخیده و تصویری را روی پرده جادویی در انداخته اند.
امروز اما چرخش دوباره این آپارت ها در سینماهای فرسوده و قدیمی کشور دشوار شده و نفس آپارات های 35 میلی متری به شمارش افتاده است.
تهیه پوزیتیو و نگاتیو برای پخش کنندگان و در اختیار قرار دادن نسخه 35 میلی متری یک اثر سینمایی به سینماهای قدیمی کار دشواری شده و برای توزیع کنندگان آثار سینمایی اقتصادی نیست که نسخه 35 میلی متری اثری سینمایی را با قیمتی بالغ بر چهار میلیون تومان تهیه کنند و در اختیار سینمایی قرار دهند که شاید در روز حتی 20 هزار تومان هم فروش نداشته باشد.
همین موضوع کافی است که چرخ سینماهای قدیمی و به خصوص سینماهای شهرستان ها متوقف شده و یا سینمادار اقدام به اکران فیلم هایی کند که از توزیع آنها در شبکه نمایش خانگی و تلویزیون مدت های مدیدی گذشته است و طبیعی است که چنین آثاری مخاطب نداشته و چنین سینماهایی نیز در حسرت مخاطب باقی خواهند ماند.
بالارفتن هزینه تولید آثار سینمایی با دوربین 35 میلی متری در سال های اخیر و از سویی ورود تجهیزات دیجیتالی فیلمبرداری و تولید از سویی دیگر موجب شد فیلم سازان به سمت و سوی تولید دیجیتالی آثار سینمایی حرکت کرده و در نهایت به جای تهیه کپی 35 میلی متری، نسخه ای دیجیتالی را برای اکران در سینماها آماده کنند.
خروجی دیجیتالی تولید موجب شد سینماها نیز به سمت و سوی دیجیتالی کردن سالن های سینمایی پیش بروند تا جایی که در سال های اخیر بسیاری از پردیس های سینمایی احداث شده در سینما، کار خود را با دستگاه های دیجیتالی آغاز کردند که از جمله این پردیس ها می توان به سینما آزادی اشاره کرد.
در سرورهای دیجیتالی دیگر خبری از نسخه 35 میلی متری آثار سینمایی نیست و سینمادار مجبور نیست برای اکران اثری در سالن های متفاوت، نسخه 35 میلی متری را جابجا کند.
در روش جدید، پخش کننده مستر(نسخه کپی شده در سرور) نهایی تهیه شده از یک اثر سینمایی را در اختیار سینمادار قرار می دهد تا بر روی سرور دستگاهی دیجتالی کپی شده و از دستگاه مورد نظر پخش می شود.
استفاده از این دستگاه ها، علاوه بر کاهش هزینه موجب افزایش کیفیت پخش آثار سینمایی می شود چراکه مستر نهایی فیلم ها در قالب خروجی بلوری می تواند در سینماها نمایش داده شود.
حرکت سالن های سینمایی به سمت دیجیتالی شدن سالن ها در سال های اخیر ادامه یافته تا جایی که با تغییر روند تولید و نایاب شدن پوزیتیو و نگاتیو به منظور تهیه نسخه 35 میلی متری آثار، این اتفاق در برخی از سالن های سینمایی فعال در پایتخت و پردیس های تازه تاسیس در مرکز استان های بزرگ رخ داده است.
با این روند بخش عمده ای از سینماهای سراسر کشور از چرخه اکران خارج خواهد شد و با توجه به وجود 230 سالن سینمایی در سراسر کشور، حذف بیش از نیمی از این سالن ها به بحران اکران منجر خواهد شد.
با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و انتصاب حجت الله ایوبی رییس سازمان سینمایی، جمعی از سینماداران و پخش کنندگان در جلسات متعدد به این معضل اشاره کرده و چاره اندیشی مدیریت سینما برای رفع این معضل را خواستار شدند.
برگزاری این جلسات و کارگروه های تخصصی در نهایت منجر به تصمیم مدیریت سینما برای دیجیتالی کردن سالن های سینمایی با حمایت 80 تا 100 درصدی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شد.
امروز دست اندرکاران سینمایی درگام نخست در تلاش برای تجهیز سالن های سینمایی میزبان سی و دومین جشنواره فیلم فجر هستند و اقداماتی نیز در این راه انجام شده است.بررسی دیجیتالی کردن سالن های سینمایی در سال های اخیر نشان می دهد که این سالن ها در نهایت از طریق دستگاه های ایرانی و هندی تجهیز شده و برخی از سالن های ممتاز کشور نیز مجهز به دستگاه های دیجیتالی آمریکایی شدند که هزینه بالایی دارد.
در این شرایط سینماداران دو گزینه را برای دیجیتالی کردن سالن ها پیش رو دارند. نخست آنکه از محصولات داخلی استفاده کنند و دوم استفاده از سرورهای دیجیتالی هندی است.
کارشناسان و سینماداران هریک درباره دستگاه های یاد شده نظراتی را داشته و معتقدند دستگاه های یاد شده هریک مزایا و معایبی دارند.