سعید علامیان در گفت و گو با خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری با اشاره به جایگاه تاریخ شفاهی در كندوكاو موضوع های تاریخی گفت: هر دوره ای از تاریخ كه نیاز به كندوكاو داشته باشد یا حتی اگر بخواهیم دوره ای را ثبت كنیم تا آیندگان از آن با خبر شوند، می بایست سراغ تاریخ شفاهی برویم.
وی افزود: تاریخ شفاهی مجموع روایت بازیگران اصلی یك دوره تاریخی است كه وقتی مكتوب می شود و در مقابل مخطبان قرار می گیرد مخاطبان می توانند در تلاقی روایت های مختلف به جنبه های مختلف اجتماعی و سیاسی و ابعاد دیگر یك دوره تاریخی پی ببرند.
وی در ادامه به نقطه آغاز تاریخ شفاهی پرداخت و گفت: وقتی كه بشر به چیزی دست یافت كه توانست صدای آدمی را ضبط كند، تاریخ شفاهی نیز شروع شد. ضبط صدا این امكان را برای بشر فراهم می كرد تا صدای افراد مختلف را ضبط كند و خاطرات و روایت های آن ها را از رویدادهای مختلف ماندگار سازد. به این ترتیب خاطرات و روایت ها ماندگار می شوند و در اختیار آیندگان قرار می گیرند تا آن ها نیز بتوانند از گذشته خود مطلع شوند.
این خاطره نگار درباره اینكه درباره تاریخ شفاهی دهه اول انقلاب می بایست كارهای بیشتری صورت بگیرد خاطرنشان كرد: با توجه به كارهایی كه در چند سال اخیر در زمینه تاریخ شفاهی تولید شده، می بینیم كه حجم بسیاری به جنگ و دفاع مقدس پرداخته شده است.
علامیان ادامه داد: این در حالی است كه ما نیاز داریم دهه اول انقلاب را توسط بازیگران اصلی روایت كنیم. البته این كار تا حدی صورت گرفته و صوت ها و مصاحبه های بسیاری در این زمینه انجام شده كه در بایگانی و بانك صدای حوزه هنری موجود است اما هنوز به صورت مكتوب منتشر نشده تا در اختیار همگان قرار گیرد.
وی درباره قبل از انقلاب نیز تصریح كرد: اگر ما شروع حركت امام خمینی را قبل از مرجعیتشان و در سال های 40 تا 42 در نظر بگیریم به این نتیجه خواهیم رسید كه درباره بازیگران اصلی آن موقع كارهای بسیاری صورت گرفته كه برخی از آن ها نیز به صورت مكتوب هنوز منتشر نشده. اما درباره بسیاری هم مصاحبه شده و هم مكتوب منتشر شده است. بنابراین درباره قبل از انقلاب احساس نمی كنم كم كاری صورت گرفته باشد.
این خاطره نگار همچنین درباره علل توجه به تاریخ جنگ توصیح داد: جنگ جدای از انقلاب نیست و به نحوی ثبت تاریخ شفاهی جنگ ثبت تاریخ انقلاب نیز است و نمی شود بین انقلاب و جنگ تحملیلی تفكیك ایجاد كرد. اما به هر حال دوره های زمانی بعد از انقلاب خصوصا دهه نخست می بایست بیشتر مورد توجه قرار بگیرد.